altԻւ­րա­քան­չիւր անց­նող օ­րո­ւան հետ, ­Թուր­քիոյ նա­խա­գահ Էր­տո­ղա­նը ալ ա­ւե­լի բռնա­կալ կը դառ­նայ: Ընդ­դի­մա­դիր քրտա­մէտ ­Ժո­ղո­վուրդ­նե­րու ­Ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան կու­սակ­ցու­թեան թրքա­կան խորհր­դա­րա­նի 11 ան­դամ­նե­րու ձեր­բա­կա­լու­թիւ­նը վեր­ջինն է Էր­տո­ղա­նի բռնա­պե­տա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թեան եր­կար շա­րա­նին մէջ:

 

 

­Հայ գրա­կա­նու­թեան հսկա­նե­րուն՝ ­Դա­նիէլ ­Վա­րու­ժան­նե­րու, ­Սիա­ման­թո­նե­րու, ­Ռու­բէն ­Զար­դա­րեան­նե­րու կող­քին, իր ա­ռանձ­նաշ­նոր­հեալ տե­ղը գրա­ւած մտքի մշա­կի, խի­զախ եւ ան­վե­հեր կե­ցո­ւած­քով, պող­պա­տեայ նկա­րա­գի­րով կազ­մո­ւած, հա­մա­մարդ­կա­յին տա­րած­քի վրայ ու­նե­ցած ազ­գա­յին ե­զա­կի ջի­ղով շա­ղա­խո­ւած եւ գա­ղա­փա­րա­պաշ­տու­թեան վեհ հա­մո­զում­նե­րով տո­գո­րո­ւած, ա­մե­նա­սեւ օ­րե­րուն իր ժո­ղո­վուր­դի ցա­ւե­րու եւ յոյ­սե­րու ար­տա­յայ­տի­չը դար­ձած, ինք­նա­կամ եւ գի­տակ­ցո­

­Գեր-խնդիր՝ ո­րուն լուծ­ման հա­մար այ­սօ՛ր պէտք է կազ­մա­կեր­պո­ւիլ, քա­նի որ ժա­մա­նա­կը որ կ’անց­նի՝ կը բար­դաց­նէ կա­րե­լիու­թիւն­նե­րու ի­րա­կա­նա­ցու­մը:
Օ­դա­չու­նե­րը կ’ը­սեն՝ «ան­վե­րա­դար­ձի կէ­տը», point of no-return:
­Միա­միտ չըլ­լանք. մեծ է թի­ւը ա­նոնց, ո­րոնք մնա­ցած են ան­վե­րա­դար­ձի կէ­տի ե­տին:

­altՄա­տե­նա­դա­րա­նը կը գու­ժէ իր եր­կար տա­րի­նե­րու տնօ­րէն Հ­րա­չեայ ­Թամ­րա­զեա­նի վա­ղա­հաս մա­հը։ Հ­րա­չեայ ­Թամ­րա­զեան 3 ­Սեպ­տեմ­բե­րին՝ ­Շա­բաթ օր, 63 տա­րե­կա­նին, կը մա­հա­նայ եր­կա­րա­տեւ հի­ւան­դու­թե­նէ ետք՝ իր ե­տին թո­ղե­լով հսկա­յա­կան վաս­տակ մը. նո­րո­գո­ւած ու շէ­նա­ցած

Ա­րեւմ­տա­հա­յե­րէնն ակ­նե­րե­ւօ­րէն նա­հան­ջում է եւ նա­հան­ջում է մի քա­նի հիմ­նա­ւոր պատ­ճառ­նե­րով:
­Պատ­ճառ­նե­րի սկզբնաղ­բիւ­րը, ինչ­պէս այլ հար­ցե­րի պա­րա­գա­յում, մեր ան­կում­նե­րով եւ վայ­րէջք­նե­րով լե­ցուն պատ­մու­թեան մէջ է, որն ա­հա քա­նի դար է չի գտնում իր բնա­կա­նոն զար­գաց­ման ճա­նա­պար­հը: