Այս տա­րի եւս, Ա­րամ Ա. ­Կա­թո­ղի­կո­սի հայ­րա­պե­տա­կան ընտ­րու­թեան (28 ­Յու­նիս 1995) եւ օծ­ման (1 ­Յու­լիս 1995) 21րդ ­տա­րե­դար­ձին ա­ռի­թով, Ան­թի­լիա­սի Ս. Գ­րի­գոր ­Լու­սա­ւո­րիչ մայր տա­ճա­րին մէջ Ս. եւ Ան­մահ ­Պա­տա­րա­գի ըն­թաց­քին տե­ղի ու­նե­ցաւ ­Հայ­րա­պե­տա­կան ­Մաղ­թանք: Ե­կե­ղե­ցա­կան ա­րա­րո­ղու­թեան ներ­կայ էր ­Պէյ­րու­թի քա­ղա­քա­պետ ­Ժա­մալ Ի­թա­նիի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ` ­Պէյ­րու­թի քա­ղա­քա­պե­տա­կան խոր­հուր­դի ան­դամ ­Յա­կոբ ­Թեր­զեան:

Օ­րո­ւան պա­տա­րա­գիչ Պ­սակ Աբղյ. ­Թե­փիր­ճեան, իր քա­րո­զին ըն­թաց­քին անդ­րա­դառ­նա­լով վե­հա­փառ հայ­րա­պե­տին գա­հա­կա­լու­թեան, ը­սաւ.- «Կ­՚ա­ղօ­թենք մեր Ս. Ա­թո­ռին ազ­գըն­տիր հո­վո­ւա­պե­տին ա­ռող­ջու­թեան եւ ա­ռա­քե­լու­թեան յա­ջո­ղու­թեան հա­մար:

­Վե­հա­փառ տէ՛ր, որ­պէս խո­նար­հա­գոյն ծա­ռան այս միա­բա­նու­թեան, թոյլ տո­ւէ՛ք, որ մեր ժո­ղո­վուր­դին սի­րե­ցեալ զա­ւակ­նե­րուն սրտին թարգ­մա­նը հան­դի­սա­նամ ու մեր բո­լո­րին ա­ղօթ­քը խուն­կի ճամ­բով բարձ­րաց­նեմ առ Աս­տո­ւած: Ի սրտէ կ­՚ա­ղօ­թեմ, որ ­Սուրբ ­Հոգ­ւոյն շնորհ­նե­րը այ­սօր, ան­գամ մը եւս, հե­ղու ­Ձերդ վե­հա­փա­ռու­թեան վրայ, որ­պէս­զի ­Ձեր ճամ­բով` ա­ռա­ւել ծաղ­կա­զար­դո­ւի ­Մե­ծի ­Տանն ­Կի­լի­կիոյ դա­րա­ւոր ­Կա­թո­ղի­կո­սու­թիւ­նը»: