altԻ՞նչ ս­պա­սե­լիք­ներ ու­նի Հայ հա­մայն­քը Թուր­քիո­յ նոր խորհր­դա­րա­նէն

Յ­ետ-ընտ­րա­կան Թուր­քիա­յում շա­րու­նա­կում են քննար­կել խորհր­դա­րա­նա­կան ընտ­րու­թիւն­նե­րի ար­դիւնք­նե­րը ու ա­պա­գայ կա­ռա­վա­րու­թեան կազ­մը: Շար­քա­յին քա­ղա­քա­ցի­նե­րից մին­չեւ նո­րըն­տիր պատ­գա­մա­ւոր­ներ խօ­սում են 25րդ գու­մար­ման խորհր­դա­րա­նից ու­նե­ցած ի­րենց սպա­սե­լիք­նե­րի մա­սին:

Խորհր­դա­րա­նա­կան նա­խորդ ընտ­րու­թիւն­նե­րից ար­մա­տա­պէս տար­բե­րո­ւող այս ընտ­րու­թիւն­նե­րի ա­ռանձ­նա­յատ­կու­թիւ­նը իշ­խա­նու­թիւն­նե­րի Ար­դա­րու­թիւն ու Բարգաւաճում կու­սակ­ցու­թեան (Ա.Բ.Կ.-AKP) մի ստո­ւար ընտ­րա­զան­գո­ւա­ծի կո­րուստն էր եւ քրդա­մէտ, ազ­գա­յին փոք­րա­մաս­նու­թիւն­նե­րի ի­րա­ւունք­նե­րի հա­մար պայ­քա­րող ­Ժո­ղո­վուրդ­նե­րի ժողովրդավարա­կան Կու­սակ­ցու­թեան մուտ­քը խորհրդարան:

Թուր­քիա­յի հա­րիւր հա­զա­րա­ւոր քա­ղա­քա­ցի­ներ պնդում են, թէ սա նոր Թուր­քիա­յի սկիզբն է եւ լիա­յոյս են, որ նո­րըն­տիր խորհր­դա­րա­նը կը բա­րե­փո­խի եր­կի­րը: Իսկ նոյն այդ խորհրդա­րա­նից ի՞նչ սպա­սե­լիք­ներ պէտք է ու­նե­նան Թուր­քիա­յի տաս­նեակ հա­զա­րա­ւոր հայ քա­ղա­քա­ցի­նե­րը: Այս մա­սին Ermeniahaber.amը զրու­ցեց Պոլիսում լոյս տես­նող հայ­կա­կան «Ա­կօս» շա­բա­թա­թեր­թի խմբա­գիր Ե­դո­ւարդ Տան­ձի­կեա­նի հետ:

Տան­ձի­կեա­նը նախ տե­ղե­կաց­նում է, որ նա­խընտ­րա­կան շրջա­նում «Ա­կօս»ն­ ա­ւե­լի շատ ու­շադ­րու­թիւն է դարձ­րել Ժ.Դ.Կ.ի գոր­ծու­նէու­թեա­նը եւ հայ թեկ­նա­ծու­նե­րի մուտ­քին խորհր­դա­րան:

«Ե­րեք հայ թեկ­նա­ծու­ներն էլ խորհր­դա­րան մտնե­լու շան­սեր ու­նէին: Սա հան­րա­պե­տա­կան Թուր­քիա­յի պատ­մու­թեան մէջ ա­ռա­ջին ան­գամն է: Այս տե­սան­կիւ­նից դրա­կան եմ գնա­հա­տում ընտ­րու­թիւն­նե­րը: Իսկ ե­թէ քա­ղա­քա­կան ա­ռու­մով դի­տար­կենք, ա­պա ազ­գա­յին փոք­րա­մաս­նու­թիւն­նե­րի խնդիր­նե­րին ա­մե­նա­շատ ու­շադ­րու­թիւն դարձ­նող կու­սակ­ցու­թիւ­նը, իս­կա­պէս, ԺԴԿն է: Ա­հա թէ ին­չու մենք ա­ռա­ւել շատ ու­շադ­րու­թիւն դարձ­րե­ցինք ԺԴ­Կին», պատ­մում է Տան­ձի­կեա­ն:

Ըստ Տան­ձի­կեա­նի՝ Ա.Բ.Կ.ն հայ­կա­կան եւ քրդա­կան հար­ցե­րում իր նախ­կին՝ «քիչ թէ շատ մեղմ լե­զուն» կորց­րել է, ար­դէն շատ ա­ւե­լի խիստ ու կոշտ լե­զո­ւով է խօ­սում: «Ի հա­կադ­րու­թիւն սրան՝ ԺԴԿն ազ­գա­յին փոր­քա­մաս­նու­թիւն­նե­րին ուղ­ղո­ւած քա­ղա­քա­կա­նու­թիւն էր վա­րում, հե­տե­ւա­բար սխալ չի լի­նի ա­սել, որ հայ հա­մայն­քը այս ընտ­րու­թիւն­նե­րում ԺԴ­Կի կող­քին կանգ­նեց»:

Ermenihaber.amի թղթակ­ցի այն դի­տարկ­մա­նը, թէ նո­րըն­տիր մեջ­լի­սում Ազ­գայ­նա­կան շար­ժում կու­սակ­ցու­թիւ­նը եւ հա­ւա­սա­րու­թիւն քա­րո­զող ԺԴԿն հա­ւա­սար թո­ւով (80) պատ­գա­մա­ւոր ու­նեն եւ ու­րեմն ո՞ր լե­զուն գե­րիշ­խող կը լի­նի՝ խա­ղա­ղու­թեա՞ն, թէ այ­լա­տեա­ցու­թեան, Տան­ձի­կեա­ն պա­տաս­խա­նեց.

«Ա­ռայժմ պարզ չէ, թէ ինչ­պի­սի՞ կա­ռա­վա­րու­թիւն կը կազ­մուի: Կոա­լի­ցիա կը լի­նի՞, թէ ոչ: Կար­ծում եմ Ա.Բ.Կ.ն փա­կու­ղում է: Բազ­մա­թիւ հար­ցեր կան, ո­րոնց պա­տաս­խան­նե­րը դեռ ոչ ոք չու­նի: Ու քա­նի դեռ վի­ճակն ա­նո­րոշ է, ա­նո­րոշ է նաեւ, թէ ո՞վ ա­ւե­լի ազ­դե­ցիկ կը լի­նի խորհր­դա­րա­նում: Բայց կա­րե­ւոր մի հան­գա­մանք պէտք է հա­շո­ւի առ­նենք: Ս­րա­նից ե­րե­սուն տա­րի ա­ռաջ ա­սում էին, թէ այս երկ­րում քուրդ չկայ, իսկ հի­մա քրդա­մէտ կու­սակ­ցու­թիւ­նը 80 պատ­գա­մա­ւո­րով մտնում է խորհր­դա­րան»:

Անդ­րա­դառ­նա­լով խորհր­դա­րա­նի հայ պատ­գա­մա­ւոր­նե­րին՝ «Ա­կօս»ի խմբա­գի­րը նշում է, որ թէեւ 550 հո­գա­նոց խորհր­դա­րա­նում 3 հայ պատ­գա­մա­ւոր­նե­րի թի­ւը գու­ցէ փոքր է, այ­դո­ւա­մե­նայ­նիւ, նրանց մուտ­քը խորհր­դա­րան ար­դէն իսկ դրա­կան ե­րե­ւոյթ է:

«Ես կար­ծում եմ, որ նրանք նո­ւա­զա­գոյ­նը կը կա­րո­ղա­նան հայ­կա­կան թե­մա­յին առն­չո­ւող հար­ցեր բարձ­րաց­նել խորհր­դա­րա­նում, խօ­սակ­ցու­թեան նիւթ դարձ­նել դրանք: Դա էլ է շատ կա­րե­ւոր»:

Խօ­սե­լով այն մա­սին, թէ հայ հա­մայն­քը նոր խորհր­դա­րա­նից ի՞նչ սպա­սե­լիք­ներ կա­րող է ու­նե­նալ, Տան­ձի­կեան ա­սաց.- «Այս խորհըր­դա­րա­նը շատ ա­նե­լիք ու­նի ու ոչ միայն հա­յե­րի հար­ցում, այլ՝ բո­լոր ազ­գա­յին փոք­րա­մաս­նու­թիւն­նե­րի: Բռ­նագ­րա­ւո­ւած գոյ­քի վե­րա­դարձ­ման խնդիր ու­նենք, հայ­կա­կան որ­բա­նո­ցի՝ «Ար­մէն» ճամ­բա­րի (Kamp Armen), Բո­մոն­թի Մ­խի­թա­րեան դպրո­ցի հարց ու­նենք, Պատ­րիար­քի ընտ­րու­թեան խնդիր ու­նենք: Դա­սագր­քե­րում առ այ­սօր կայ հա­յե­րի դէմ թշնա­մանք սեր­մա­նող լե­զու եւ դա ակն­յայտ է: Յոյս ու­նեմ, որ այս հար­ցում ո­րե­ւէ քայլ կա­տա­րո­ւի:

Ցե­ղաս­պա­նու­թեան հար­ցում, ինչ­քան էլ որ դժո­ւար լի­նի, սպա­սում եմ, որ նո­ւա­զա­գոյ­նը ո­րե­ւէ ո­րո­շում ըն­դու­նե­լու, ան­ցեա­լի հետ ա­ռե­րե­սո­ւե­լու ջան­քեր կը գոր­ծադ­րո­ւեն: Գո­նէ ա­ւե­լի հան­գիստ կը կա­րո­ղա­նանք այս թե­մա­յի մա­սին խօ­սել: Հ­նա­րա­ւոր է քայ­լեր ա­րո­ւեն Օս­մա­նեան Կայս­րու­թեան եւ Հան­րա­պե­տա­կան Թուր­քիա­յի վա­րած քա­ղա­քա­կա­նու­թեան հե­տե­ւան­քով երկ­րից ար­տա­գաղ­թած հա­յե­րի սե­րունդ­նե­րին քա­ղա­քա­ցիու­թիւն տա­լու հա­մար: Ու սրանք միայն իմ սպա­սե­լիք­նե­րը չեն: Մենք հար­ցում ենք ա­րել, եւ հա­մայնքն էլ նմա­նօ­րի­նակ բազ­մա­թիւ ակն­կա­լիք­ներ ու­նի նո­րըն­տիր խորհր­դա­րա­նից»:

«Ա­կօս»ի խմբա­գի­րը լիա­յոյս է նաեւ Հա­յաս­տա­նի հետ սահ­մա­նի բաց­ման հար­ցում: Ըստ նրա, սահ­մա­նի փակ լի­նե­լը եր­կու ժո­ղո­վուրդ­նե­րի մի­ջեւ երկ­խօ­սու­թիւ­նը դժո­ւա­րաց­նում է եւ ար­գելք հան­դի­սա­նում՝ տնտե­սա­կան յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րի հա­մար: «Ես սահ­մա­նի բա­ցու­մը դի­տում եմ որ­պէս օ­րա­կար­գի ա­ռաջ­նա­հերթ հարց: Թուր­քիան դա կա­պում է Ղա­րա­բա­ղեան հիմ­նախնդ­րի հետ: Սա­կայն ի­րա­կա­նում այս խնդի­րը վե­րա­բե­րում է միայն ու միայն Հա­յաս­տա­նի եւ Թուր­քիա­յի», հա­մոզ­մունք է յայտ­նում Տան­ձի­կեա­ն:

Ermeniahaber.am