ՀԱՄԱՄԱՐԴԿԱՅԻՆԻ՝ ԲԱՐՈՒ ԱՒԵՏՈՒՄԻ ԳՈՒՆԱՇԽԱՐՀԸ…

Անշփօթելի ձեռագիր, գունային հրավառ ներդաշնակութիւն, գծի ու պատկերի վերարտայայտման ինքնուրոյն խօսք, որը աշխարհի բազմաթիւ երկրներում յայտնի է ու փնտռուած, իբրեւ հայ գեղանկարչի մի անխառը ասելիք, որ հետաքրքիր է իր ազգային երանգի կոլորիտով ու արուեստագէտի ներքին ապրումների, կեանքի ու բնութեան հետ նրա յարաբերակցութեան լուսաւոր խտացումով:

«Ազատ Օր»ի խմբագրութիւնը ստացած ըլլալով Պոլսոյ «Մարմարա» օրաթերթի խմբագրապետ Ռոպերթ Հատտէճեանի «Կեանքը խմբագրատունէն ներս» հրատարակութիւնը եւ ստանալով հեղինակի արտօնութիւնը՝ ամէն Ուրբաթ օր գլուխ մը կը  հրատարակէ տուեալ գրքոյկէն, ուր կը ներկայացուի

Հ.Յ.Դ. պաշտօնաթերթ «Դրօշակ»ի մասին հետազօտական երկարաշունչ աշխատանքէ ետք
Աւօ Գաթրճեան հետեւեալ ուսումնասիրութիւնը պատրաստած է,
որ կը յանձնենք մեր ընթերցողներու ուշադրութեան:
Յօդուածը պատմական անդրադարձներ կը ներառնէ եւ պիտի ամբողջանայ երկու մասով:

«Ալլահու աքպար, կÿըսեմ, բայց Քրիստոսին կը դիմեմ: Աստուած կը լսէ աղօթքներս: Այս կու գայ իմ ամենախորունկ էութենէս: Այս աղօթքները իմ գաղտնիքն են»:
Այս խօսքերով կը պատասխանէ Արեւմտեան Հայաստանի մէջ ապրող եւ իր հայկական ծագումը թաքցնող կինը, France 24 հեռատեսիլի կայանի թղթակիցին այն հարցումին, թէ ինչպէ՞ս ան իր հաւատքը կարտայայտէ:

Հին, բայց ոչ հնացած խօսք է՝ պատմութիւնը կրկնւում է: Քսաներորդ  դարում Ռուսական կայսրութիւնը երկու անգամ (թէեւ երկրորդ անգամ՝ ՍՍՀՄ անուանումով) ցնցուեց՝ 1917-1918թ. եւ 1991թ.: Երկու անգամ էլ Հարաւային Կովկասում առաջացան պետութիւններ, երկու անգամ էլ տարակարծութիւններ առաջացան այդ պետութիւնների սահմանների վերաբերեալ եւ երկու անգամ էլ այդ իրավիճակը յանգեցրեց պատերազմների: Երկու անգամ էլ այդ պատերազմներում հայկական բանակը (նկատի ունեմ Հարաւային Կովկասի մասով) յաղթող դուրս եկաւ: