alt14 ­Նո­յեմ­բե­րը տխուր էջ մը կը բա­նայ հայ ժո­ղո­վուր­դի ար­դի ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նի տա­րեգ­րու­թեանց մէջ։
1918ի ­Նո­յեմ­բեր 14ին, նո­րաս­տեղծ ­Հա­յաս­տա­նի ­Հան­րա­պե­տու­թեան երկ­րորդ՝ Ալ. ­Խա­տի­սեա­նի հա­մա­խո­հա­կան կա­ռա­վա­րու­թեան օ­րով, խնա­մա­

alt«Անհ­րա­ժեշտ է ճանչ­նալ թուր­քի հո­գին, որ­պէս­զի հնա­րա­ւոր ըլ­լայ բա­ցատ­րե­լու մարդ­կու­թեան պատ­մու­թեան մէջ ան­նա­խա­դէպ ա­րիւ­նոտ ի­րա­դար­ձու­թիւ­նը՝ հա­յե­րու 1915ի ցե­ղաս­պա­նու­թիւ­նը»:

­altՀայ ժո­ղո­վուր­դի մե­ծա­մեծ­նե­րու հա­մաս­տե­ղու­թեան մէջ, ա­ռանձ­նա­յա­տուկ ճա­ռա­գայ­թու­մով, հա­զա­րա­մեակ­նե­րու մեր ու­ղին կը լու­սա­ւո­րէ աստ­ղը Խ­րի­մեան ­Հայ­րի­կի՝ հա­յոց «եր­կա­թէ շե­րեփ»ի ու­ղին հու­նա­ւո­րած մեծ պատ­գա­մա­բեր վա­նե­ցի Խ­րի­մեան Մկր­տիչ Ա­մե­նայն ­Հա­յոց ­Կա­թո­ղի­կո­սին։

altՆո­յեմ­բե­րի այս օ­րը, 115 տա­րի ա­ռաջ, ­Վե­նե­տի­կի մէջ, ծե­րու­նա­զարդ տա­րի­քին վախ­ճա­նե­ցաւ ­Հայ­կեան ­Հան­ճա­րին վե­հա­շուք «­Նա­հա­պետ»ը՝ ­Հայր ­Ղե­ւոնդ Ա­լի­շան։

 

 

­altՆո­յեմ­բեր 8ին կը նշենք ծննդեան տա­րե­դար­ձը հայ գրա­կա­նու­թեան ա­մէ­նէն հո­գե­հա­րա­զատ, սրտա­մօտ եւ ժո­ղովր­դա­յին դէմ­քե­րէն ­Ռա­փա­յէլ ­Պատ­կա­նեա­նի, որ ­Գա­մառ ­Քա­թի­պա գրչա­նու­նով ան­մա­հա­ցած է հա­յոց սե­րունդ­նե­րու յի­շո­ղու­թեան մէջ։