Աթէնքի մէջ կրքոտ երկօրեակ մը կը նախատեսուի, վաղը Ուրբաթ եւ Շաբաթ օրերուն իրականացուող Թուրքիոյ վարչապետ Ահմետ Տաւութօղլուի այցելութեան, բայց նաեւ օրերէ ի վեր ընկերութիւնը տագնապեցնող հարցերու պատճառով:
Ոստիկանութիւնը ապահովական խիստ միջոցներու կը դիմէ, բոլորովին փակելով Աթէնքի կեդրոնական փողոցներէն մի քանին, յատկապէս նախագահական ապարանքի եւ խորհըրդարանի շրջակայքին, ուր այսօր Ուրբաթ օր նախատեսուած են նախագահ Փափուլիասի եւ վարչապետ Սամարասի հետ Տաւութօղլուի հանդիպումները:
Վերջին օրերու լարուած վիճակը մայրաքաղաքին մէջ, ինչպէս եւ հրկիզումները ու նոյնիսկ ահաբեկչական հարուածի սպառնալիքը՝ տագնապի մատնած են ոստիկանութիւնը, որ դիմում ներկայացուցած էր կառավարութեան՝ Տաւութօղլուի այցելութիւնը յետաձգելու մասին: Կառավարութիւնը սակայն մերժած էր նման դիմում:
Յունաստանի կառավարական շրջանակները յայտարարած են թէ կ’ողջունեն Թուրքիոյ վարչապետի այցելութիւնը Աթէնք, նպատակ ունենալով մեղմացնել լարուածութիւնը երկու երկիրներուն միջեւ, որ ստեղծուած է թրքական Պարպարոս նաւու սահմանային խախտումներէն եւ Թուրքիոյ ռազմական եւ քաղաքական ղեկավարութեան խնդրայարոյց յայտարարութիւններէն ետք: Յիշեցնենք, որ հազիւ «լարուածութիւնը մեղմացնելու» գաղափարը յառաջ քշուեցաւ երկու երկիրներուն կողմէ, Տաւութօղլու նոր առկածախնդրութեամբ մը հանդէս եկաւ, պահանջելով Թրակիոյ զգայուն շրջանը այցելել, իր հետ տանելով 10 թուրք նախարարներ եւ տարբեր բաժանմունքներու պաշտօնեաներ: Այս պահանջքին ակնյայտ պատճառները շփոթի մատնեցին հելլէն կառավարութիւնը, որ թրքական դիւանագիտական յանդգնութեան վերջ մը տալու նպատակով՝ մերժեց նման շրջապտոյտ ներառնելու հարցը: Թրքական կողմի սադրիչ վերաբերմունքի արտայայտութեան շարունակութիւնն է դարձեալ այս պահանջքը, ...«Թրակիոյ թուրքերու» հարցերը լսելու փափաքով:
Թուրքիա ընդդիմացաւ Յունաստանի պետական ձեւակերպումներուն, որ նպատակ ունէին արգիլել Տաւութօղլուի այցելութիւնը Թրակիա, այսուհանդերձ ան կը պնդէ թէ անձնական այցելութեամբ կարելի է այցելել Թրակիոյ շրջանը:
Առաջին անգամը չէ անշուշտ որ թուրք պետական պաշտօնեաներ Թրակիոյ մահմետական փոքրամասնութիւնը կ’այցելեն, սակայն առաջին անգամն է, որ Թրակիա կ’ուզէ երթալ թրքական կառավարութեան նախարարական խորհուրդի կէսէն աւելին, խորհրդանըշական եւ քաղաքական ամէն տեսակի հետեւումներով: Պարզ է, թէ յունական կողմի շարք մը շարժումներ, -յատկապէս կրթութեան բնագաւառէն ներս- անհանգստութեան մատնած ու գրգռած են Անգարան, որ կը գիտակցի թէ նման կրթական բարեփոխումներու պարագային, փոքրամասնութեան փոքրիկները կարելիութիւնը պիտի ունենան աշակերտելու յոյն պետական վարժարաններէն ներս: Անոնցմէ ամէնէն բացայայտ օրինակը՝ Քուրանի ուսուցման հնարաւորութիւնն է յունական պետական դպրոցներէն ներս: