alt«­Խորհր­դա­րա­նում ինձ ա­սում են Հայ Կա­րօ»

Կա­րօ Փայ­լան մէկն է այն ե­րեք հայ պատ­գա­մա­ւոր­նե­րից, ո­րոնք Նո­յեմ­բե­րին խորհր­դա­րա­նա­կան ընտ­րու­թիւն­նե­րի ար­դիւն­քով մուտք գոր­ծե­ցին Թուր­քիա­յի խորհր­դա­րան: Կա­րօ ընտ­րո­ւել է Ժո­ղո­վուրդ­նե­րի Ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան Կու­սակ­ցու­թեան (Ժ.Ժ.Կ. - թուր­քե­րէ­նով` ՀէՏէՓէ., Halklarin Demokratik Partisi) կող­մից:

­altՀայ կի­նը՝ ե­րէկ, այ­սօր եւ վա­ղը

­Հայ կի­նը դա­րե­րու ըն­թաց­քին զա­նա­զան դե­րեր ստանձ­նած է. ու­նե­ցած ենք հայ թա­գու­հի­ներ. օ­տար լու­ծի եւ օ­տար կրօն­քի ազ­դե­ցու­թեան տակ՝ հայ կի­նը դար­ձած

­«Երբ հան­դի­պէք ար­ժէ­քա­ւոր նմոյշ­նե­րի, ան­պայ­մա­նօ­րէն ջա­նա­ցէք ձեռք ձգել դրանք եւ փրկել կորս­տից կամ օ­տար ան­ծա­նօթ հաս­ցէ­նե­րում կոր­չե­լու ճա­կա­տագ­րից»

Ան­ցեալ ­­Նո­յեմ­բեր 18-19ին, «Ար­դի հա­յե­րէ­նի հիմ­նախն­դիր­նե­րուն» նո­ւի­րո­ւած Ե­րե­ւա­նի գի­տա­ժո­ղո­վին, կը մաս­նակ­ցէր նաեւ «­­Հա­մազ­գա­յին»ի ­­Կեդ­րո­նա­կան ­Վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ Մկր­տիչ Մկր­տի­չեան։ (­­Յի­շեց­նենք, թէ ժո­ղո­վը կազ­մա­կեր­պած էին «­­Հա­մազ­գա­յին»ը եւ Ե­րե­ւա­նի ­­Պե­տա­կան ­Հա­մալ­

altԿ­’ուղ­ղո­ւիմ ­Սուրբ Էջ­միա­ծին՝ զրու­ցե­լու 104ա­մեայ նշխա­րի, մա­սուն­քի մը՝ ­Խոս­րով Ֆ­րան­գեա­նի հետ: ­Տան դռնե­րը լայն բա­ցո­ւած են, մի­ջանց­քին նստած ծե­րու­նին վճիտ, պարզ հա­յեաց­քով եւ ան­թա­քոյց ու­րա­խու­թեամբ կը դի­մա­ւո­րէ մեզ. ա­կա­մայ կը յու­զո­ւիմ, կար­ծես կը տես­նեմ մա­նուկ մը, որ ան­համ­բեր կը սպա­սէ հիւ­րե­րու ժա­մա­նու­մին:

- ­Խոս­րո՛վ պա­պիկ, ­Դուք մու­սա­լեռ­ցի էք, ձեր ծննդա­վայր ­Քա­պու­սիէն կը յի­շէ՞ք:

- Ինչ­պէ՜ս չեմ յի­շեր... ­Մի­ջերկ­րա­կան ծո­վու ա­փին էր ­Քա­պու­սիէն: ­Շե­րա­մա­գոր­ծու­թեամբ կը զբա­ղէինք. ծո­վը 500 մեթ­րի վրայ էր, ջու­րը շատ ա­ղի էր, կ’իջ­նէինք, կը լո­ղա­յինք,