altԻշ­խա­նա­մէտ ու դրա­նիկ շրջա­նակ­ներն ու մա­մու­լը ­Ժո­ղո­վուրդ­նե­րու ­Ժո­ղովըր­դա­վա­րա­կան ­Կու­սակ­ցու­թեան (ՀՏՓ) հա­մա­նա­խա­գահ ­Սե­լա­հատ­տին ­Տե­միր­թա­շը հե­ղի­նա­կազր­կե­լու կամ ա­րա­տա­ւո­րե­լու նոր հնարք մը գտած են: Ա­նոնք ա­տեն-ա­տեն կը յայ­տա­րա­րեն, թէ ­Տե­միր­

alt1998 թո­ւա­կա­նին ա­մե­րի­կա­հայ փաս­տա­բան ­Վարդ­գէս Ե­ղիա­յեան` նպա­տակ ու­նե­նա­լով վե­րա­կանգ­նել հա­յե­րու ոտ­նա­հա­րո­ւած ի­րա­ւունք­նե­րը, դա­տա­կան գոր­ծըն­թաց­ներ սկսած է քա­նի մը մի­ջազ­գա­յին ա­պա­հո­վագ­րա­կան ըն­կե­րու­թիւն­նե­րու դէմ:

­altՊա­լըք­չըեան ըն­տա­նի­քը քա­նի մը ա­միս ա­ռաջ ­Պո­լի­սէն ­Հա­յաս­տան տե­ղա­փո­խո­ւած է` մշտա­կան բնա­կու­թեան հա­մար:
­Լեռ­նա ­Պա­լըք­չըեան-Օզ­տե­րին եւ ա­նոր ծնող­նե­րուն` Ա­նի եւ ­Կար­պիս ­Պա­լըք­չըեան­նե­րուն շա­տե­րը կը ճա­նաչ­նան իբ­րեւ «­Սե­ւա­կի ըն­տա­նիք»: Ա­յո՛,

altՍ­տո­րեւ՝ լոյս կ­՛ըն­ծա­յենք հե­տաքրք­րա­կան գրու­թիւն մը, որ կը նկա­րագ­րէ, թէ ­Հա­յոց ­Ցե­ղաս­պա­նու­թէ­նէն ան­մի­ջա­պէս ետք, ­Թուր­քիոյ ղե­կա­վա­րու­թիւ­նը գոր­ծի լծո­ւած է՝ որ­բե­րը թրքաց­նե­լով: Այս գծով, ա­ռաջ­նա­հերթ դեր խա­ղա­ցած է ­Հա­լի­տէ Է­տիպ ա­նու­նով ըն­կե­րա­յին ծա­ռա­յող-գոր­ծիչ մը, որ ե­

Խաւար էր իջել աշխարհի վրայ,
Խաւար էր իջել եւ հոգիներին.
Լոյս չկար, անգամ գունատ, հեռակայ.
Հսկայ անդունդ էր բացւում ահագին։