alt«Ե­րե­ւա­նի ժա­մա­նա­կով եմ ապ­րում, որ շուտ անց­նեն օ­րե­րը»:
«Ես էլ եմ հի­ւանդ, եր­կիրն էլ… ա­ռա­ւօ­տեան ­Գեր­մա­նիա եմ մեկ­նում՝ բու­ժո­ւե­լու յոյ­սով: Եր­կիրն ի՞նչ է ա­նե­լու, ո՞ւր է գնա­լու…»:

alt­Ուշ գի­շե­րին ստա­ցանք գոյ­ժը։ ­Մով­սէս Պ­չաք­ճեան ոչ եւս է։ Չ­հա­ւա­տա­ցինք։ ­Դեռ քա­նի մը շա­բաթ ա­ռաջ հե­ռա­ձայ­նած էր ­Փա­րի­զէն եւ յայտ­նած կրկին ­Հա­յաս­տան այ­ցե­լե­լու իր ծրագ­րին մա­սին։ Ե­րե­ւա­նի մէջ «­Հա­յաս­տան» հրա­տա­րակ­չու­թեան խնամ­քով եւ ­Վի­ւա­սե­լեւՄՏՍ ըն­կե­րու­թեան գլխա­ւոր տնօ­րէն ­Ռալֆ ­Յի­րի­կեա­նի հո­վա­նա­

altԱն­բու­ժե­լիօ­րէն հայ­րե­նա­սէր, ան­բու­ժե­լիօ­րէն պար­տա­ճա­նաչ, գա­ղա­փա­րա­պաշտ, մար­դա­սէր ու հա­յա­սէր մարդ մը հո­ղին յանձ­նո­ւե­ցաւ Եր­կու­շաբ­թի՝ 24 ­Հոկ­տեմ­բե­րին։ ­Մարդ մը, որ կ­’ը­սէր՝ ի՛նչ որ կը հա­ւա­տար, եւ կը հա­ւա­տար՝ ի՛նչ որ կ’ը­սէր։ ­Յի­շա­տա­կը ան­մար

altԱմ­բողջ աշ­խար­հը մեծ հե­տաքրք­րու­թեամբ կը հե­տե­ւի «Ո­ւի­քի­լիքս»ի հրա­պա­րա­կած ե­լեկտ­րո­նա­յին ներ­քին նա­մակ­նե­րու հոս­քին. ա­ւե­լի քան 400 հա­զար նա­մակ՝ ­Թուր­քիոյ իշ­խող «Ար­դա­րու­թիւն եւ ­Բար­գա­ւա­ճում» կու­սակ­ցու­թե­նէն, 2,8 մի­լիոն դի­ւա­նա­գի­տա­կան

Լ­րագ­րու­թիւ­նը մեծ պա­տաս­խա­նա­տո­ւու­թիւն են­թադ­րող աշ­խա­տանք է: ­Տե­ղե­կու­թիւ­նը զէնք է եւ լրագ­րո­ղը, լուր ու տե­ղե­կու­թիւն փո­խան­ցե­լով հան­րու­թեան, ի­րա­կա­նու­թեան մէջ զայն «կը զի­նէ»:

Եւ ինչ­պէս տան մէջ գործ­նա­կան ա­ռու­մով հրա­զէն պա­հո­ղը, ե­թէ զայն գոր­ծա­ծել չի գի­տեր, ան­պայ­մա­նօ­րէն ինքն իր կամ իր տան մէկ ան­դա­մին գլխուն փոր­ձանք կը