alt«Ար­մէնփ­րէս» մամ­լոյ սրա­հին մէջ կա­յա­ցած մամ­լոյ ա­սու­լի­սին ըն­թաց­քին ­Հա­յաս­տա­նի Ազ­գա­յին գրա­դա­րա­նի փոխտ­նօ­րէն ­Յաս­միկ ­Ղա­զա­րեան ը­սած է, որ 1990 թո­ւա­կա­նէն մին­չեւ օրս ­Հա­յաս­տա­նի մէջ փա­կո­ւած են 500 գրա­դա­րան­ներ, ո­րոնք հիմ­նա­կա­նին մէջ հա­

մայն­քա­յին գրա­դա­րան­ներ էին: «­Վեր­ջին տա­րի­նե­րին ա­ւե­լի շատ ու­շադ­րու­թիւն ենք դարձ­նում հա­մայն­քա­յին գրա­դա­րան­նե­րին, ո­րով­հե­տեւ վեր­ջին տա­րի­նե­րին դրանք գտնւում են, մեղմ ա­սած, ոչ ցան­կա­լի վի­ճա­կում:

1990 թո­ւա­կա­նից յե­տոյ գրե­թէ 500 գրա­դա­րան է փա­կո­ւել: Ե­ղած­նե­րը գտնւում են ան­յու­սա­լի եւ խեղճ վի­ճա­կում: ­Նախ՝ վատ են գրա­դա­րա­նա­յին պայ­ման­նե­րը, շէն­քե­րը վե­րա­նո­րո­գո­ւած չեն, գրքե­րի պահ­պան­ման խնդիր է ա­ռա­ջա­նում, դրա­նից բա­ցի գրա­դա­րան­նե­րը տա­րի­նե­րով չեն հա­մալր­ւում», տե­ղե­կա­ցու­ցած է ­Յաս­միկ ­Ղա­զա­րեան: ­Նա­խա­պէս ­Հա­յաս­տա­նի մէջ կար 1315 գրա­դա­րան, եւ երբ 1996 թո­ւա­կա­նէն գրա­դա­րան­նե­րը յանձ­նո­ւե­ցան հա­մայն­քա­յին կա­ռոյց­նե­րուն, սկսաւ տա­րո­ւէ տա­րի ա­նոնց նո­ւա­զու­մի գոր­ծըն­թա­ցը:

«Գ­րա­դա­րան­նե­րի պահ­պան­ման հար­ցը տե­ղա­կան ինք­նա­կա­ռա­վար­ման մար­մին­նե­րի պա­տաս­խա­նա­տո­ւու­թեան ներ­քոյ է, իսկ փոր­ձը ցոյց է տա­լիս, որ դա չի ար­դա­րաց­նում, տե­ղա­կան մար­մին­նե­րը չեն կա­րո­ղա­նում գրա­դա­րան­նե­րը պա­հել: Եւ դա միայն ֆի­նան­սա­կա­նի հետ կա­պո­ւած չէ: ­Մենք ու­նենք հրա­շա­լի օ­րի­նակ­ներ, երբ հա­մայնք­նե­րում գրա­դա­րան­նե­րը գոր­ծում են ու լաւ վի­ճա­կում են:

­Բո­լոր հա­մայնք­նե­րի ղե­կա­վար­նե­րը չեն, որ ի վի­ճա­կի են գնա­հա­տել գրա­դա­րա­նի դե­րը», դի­տել տո­ւած է ան։ ­Պա­տաս­խա­նե­լով այն հար­ցու­մին, որ ար­դեօք նաեւ ըն­թեր­ցո­ղի պա­կաս չկա՞յ, ­Յաս­միկ ­Ղա­զա­րեան ը­սած է, որ նման խնդիր կայ, բայց գրա­դա­րա­նը եւս չի հա­մալրո­ւիր, ուս­տի ըն­թեր­ցող­նե­րուն թի­ւը ինք­նա­բե­րա­բար կը նո­ւա­զի։ Ըստ ա­նոր՝ կան գրա­դա­րան­ներ, ո­րոնք 10 տա­րիէ ի վեր չեն թար­մա­ցու­ցած ի­րենց գրա­ցու­ցա­կը, ե­ղած գրա­կա­նու­թիւնն ալ մա­շած է։